сярмя́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сярмя́жка сярмя́жкі
Р. сярмя́жкі сярмя́жак
Д. сярмя́жцы сярмя́жкам
В. сярмя́жку сярмя́жкі
Т. сярмя́жкай
сярмя́жкаю		 сярмя́жкамі
М. сярмя́жцы сярмя́жках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)