сярмя́га

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сярмя́га сярмя́гі
Р. сярмя́гі сярмя́г
Д. сярмя́зе сярмя́гам
В. сярмя́гу сярмя́гі
Т. сярмя́гай
сярмя́гаю		 сярмя́гамі
М. сярмя́зе сярмя́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)