сяміто́мнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сяміто́мнік | сяміто́мнікі | |
| сяміто́мніка | сяміто́мнікаў | |
| сяміто́мніку | сяміто́мнікам | |
| сяміто́мнік | сяміто́мнікі | |
| сяміто́мнікам | сяміто́мнікамі | |
| сяміто́мніку | сяміто́мніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)