сяміто́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяміто́мны сяміто́мная сяміто́мнае сяміто́мныя
Р. сяміто́мнага сяміто́мнай
сяміто́мнае		 сяміто́мнага сяміто́мных
Д. сяміто́мнаму сяміто́мнай сяміто́мнаму сяміто́мным
В. сяміто́мны (неадуш.)
сяміто́мнага (адуш.)		 сяміто́мную сяміто́мнае сяміто́мныя (неадуш.)
сяміто́мных (адуш.)
Т. сяміто́мным сяміто́мнай
сяміто́мнаю		 сяміто́мным сяміто́мнымі
М. сяміто́мным сяміто́мнай сяміто́мным сяміто́мных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)