сямірадко́ўе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
сямірадко́ўе | сямірадко́ўі | |
сямірадко́ўя | сямірадко́ўяў | |
сямірадко́ўю | сямірадко́ўям | |
сямірадко́ўе | сямірадко́ўі | |
сямірадко́ўем | сямірадко́ўямі | |
сямірадко́ўі | сямірадко́ўях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)