сямівуго́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сямівуго́льнік | сямівуго́льнікі | |
сямівуго́льніка | сямівуго́льнікаў | |
сямівуго́льніку | сямівуго́льнікам | |
сямівуго́льнік | сямівуго́льнікі | |
сямівуго́льнікам | сямівуго́льнікамі | |
сямівуго́льніку | сямівуго́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)