сяля́нчын

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сяля́нчын сяля́нчына сяля́нчына сяля́нчыны
Р. сяля́нчынага сяля́нчынай
сяля́нчынае		 сяля́нчынага сяля́нчыных
Д. сяля́нчынаму сяля́нчынай сяля́нчынаму сяля́нчыным
В. сяля́нчын (неадуш.)
сяля́нчынага (адуш.)		 сяля́нчыну сяля́нчына сяля́нчыны (неадуш.)
сяля́нчыных (адуш.)
Т. сяля́нчыным сяля́нчынай
сяля́нчынаю		 сяля́нчыным сяля́нчынымі
М. сяля́нчыным сяля́нчынай сяля́нчыным сяля́нчыных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)