сяду́ра
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| сяду́ра | сяду́ры | |
| сяду́ры | сяду́раў | |
| сяду́ры | сяду́рам | |
| сяду́ру | сяду́раў | |
| сяду́рай сяду́раю |
сяду́рамі | |
| сяду́ры | сяду́рах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)