сяду́нчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сяду́нчык | сяду́нчыкі | |
сяду́нчыка | сяду́нчыкаў | |
сяду́нчыку | сяду́нчыкам | |
сяду́нчыка | сяду́нчыкаў | |
сяду́нчыкам | сяду́нчыкамі | |
сяду́нчыку | сяду́нчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)