сяду́н
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сяду́н | седуны́ | |
седуна́ | седуно́ў | |
седуну́ | седуна́м | |
седуна́ | седуно́ў | |
седуно́м | седуна́мі | |
седуне́ | седуна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)