сядзі́бнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сядзі́бнік сядзі́бнікі
Р. сядзі́бніка сядзі́бнікаў
Д. сядзі́бніку сядзі́бнікам
В. сядзі́бніка сядзі́бнікаў
Т. сядзі́бнікам сядзі́бнікамі
М. сядзі́бніку сядзі́бніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)