сябелюбі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сябелюбі́вы сябелюбі́вая сябелюбі́вае сябелюбі́выя
Р. сябелюбі́вага сябелюбі́вай
сябелюбі́вае		 сябелюбі́вага сябелюбі́вых
Д. сябелюбі́ваму сябелюбі́вай сябелюбі́ваму сябелюбі́вым
В. сябелюбі́вы (неадуш.)
сябелюбі́вага (адуш.)		 сябелюбі́вую сябелюбі́вае сябелюбі́выя (неадуш.)
сябелюбі́вых (адуш.)
Т. сябелюбі́вым сябелюбі́вай
сябелюбі́ваю		 сябелюбі́вым сябелюбі́вымі
М. сябелюбі́вым сябелюбі́вай сябелюбі́вым сябелюбі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)