сша́стаць

‘схадзіць, збегаць куды-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сша́стаю сша́стаем
2-я ас. сша́стаеш сша́стаеце
3-я ас. сша́стае сша́стаюць
Прошлы час
м. сша́стаў сша́сталі
ж. сша́стала
н. сша́стала
Загадны лад
2-я ас. сша́стай сша́стайце
Дзеепрыслоўе
прош. час сша́стаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)