счасава́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. счасу́ю счасу́ем
2-я ас. счасу́еш счасу́еце
3-я ас. счасу́е счасу́юць
Прошлы час
м. счасава́ў счасава́лі
ж. счасава́ла
н. счасава́ла
Загадны лад
2-я ас. счасу́й счасу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час счасава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)