сціха́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сціха́ю сціха́ем
2-я ас. сціха́еш сціха́еце
3-я ас. сціха́е сціха́юць
Прошлы час
м. сціха́ў сціха́лі
ж. сціха́ла
н. сціха́ла
Загадны лад
2-я ас. сціха́й сціха́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сціха́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)