сці́пнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сці́пнічаю сці́пнічаем
2-я ас. сці́пнічаеш сці́пнічаеце
3-я ас. сці́пнічае сці́пнічаюць
Прошлы час
м. сці́пнічаў сці́пнічалі
ж. сці́пнічала
н. сці́пнічала
Загадны лад
2-я ас. сці́пнічай сці́пнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сці́пнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)