сцікава́ць
‘угледзець, заўважыць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| сціку́ю | сціку́ем | |
| сціку́еш | сціку́еце | |
| сціку́е | сціку́юць | |
| Прошлы час | ||
| сцікава́ў | сцікава́лі | |
| сцікава́ла | ||
| сцікава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| сціку́й | сціку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| сцікава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)