сцё́бка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сцё́бка сцё́бкі
Р. сцё́бкі сцё́бак
Д. сцё́бцы сцё́бкам
В. сцё́бку сцё́бкі
Т. сцё́бкай
сцё́бкаю
сцё́бкамі
М. сцё́бцы сцё́бках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)