сцябе́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сцябе́льнік | сцябе́льнікі | |
| сцябе́льніку | сцябе́льнікаў | |
| сцябе́льніку | сцябе́льнікам | |
| сцябе́льнік | сцябе́льнікі | |
| сцябе́льнікам | сцябе́льнікамі | |
| сцябе́льніку | сцябе́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)