сце́міць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. сце́млю сце́мім
2-я ас. сце́міш сце́міце
3-я ас. сце́міць сце́мяць
Прошлы час
м. сце́міў сце́мілі
ж. сце́міла
н. сце́міла
Загадны лад
2-я ас. сце́м сце́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час сце́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)