сцеблапад’ё́мнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сцеблапад’ё́мнік сцеблапад’ё́мнікі
Р. сцеблапад’ё́мніка сцеблапад’ё́мнікаў
Д. сцеблапад’ё́мніку сцеблапад’ё́мнікам
В. сцеблапад’ё́мнік сцеблапад’ё́мнікі
Т. сцеблапад’ё́мнікам сцеблапад’ё́мнікамі
М. сцеблапад’ё́мніку сцеблапад’ё́мніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)