схімі́чыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. схімі́чу схімі́чым
2-я ас. схімі́чыш схімі́чыце
3-я ас. схімі́чыць схімі́чаць
Прошлы час
м. схімі́чыў схімі́чылі
ж. схімі́чыла
н. схімі́чыла
Загадны лад
2-я ас. схімі́ч схімі́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час схімі́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)