схімі́чыць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
схімі́чу | схімі́чым | |
схімі́чыш | схімі́чыце | |
схімі́чыць | схімі́чаць | |
Прошлы час | ||
схімі́чыў | схімі́чылі | |
схімі́чыла | ||
схімі́чыла | ||
Загадны лад | ||
схімі́ч | схімі́чце | |
Дзеепрыслоўе | ||
схімі́чыўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)