схамяну́ць
‘страпянуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| схамяну́ | схамянё́м | |
| схамяне́ш | схаменяце́ | |
| схамяне́ | схамяну́ць | |
| Прошлы час | ||
| схамяну́ў | схамяну́лі | |
| схамяну́ла | ||
| схамяну́ла | ||
| Загадны лад | ||
| схамяні́ | схамяні́це | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| схамяну́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)