суіснава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
суіснава́нне | |
суіснава́ння | |
суіснава́нню | |
суіснава́нне | |
суіснава́ннем | |
суіснава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
суіснава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
суіснава́нне | |
суіснава́ння | |
суіснава́нню | |
суіснава́нне | |
суіснава́ннем | |
суіснава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)