суце́шванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| суце́шванне | суце́шванні | |
| суце́швання | суце́шванняў | |
| суце́шванню | суце́шванням | |
| суце́шванне | суце́шванні | |
| суце́шваннем | суце́шваннямі | |
| суце́шванні | суце́шваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)