суце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
суце́нне | суце́нні | |
суце́ння | суце́нняў | |
суце́нню | суце́нням | |
суце́нне | суце́нні | |
суце́ннем | суце́ннямі | |
суце́нні | суце́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)