сутыкне́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сутыкне́нне сутыкне́нні
Р. сутыкне́ння сутыкне́нняў
Д. сутыкне́нню сутыкне́нням
В. сутыкне́нне сутыкне́нні
Т. сутыкне́ннем сутыкне́ннямі
М. сутыкне́нні сутыкне́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)