сутыка́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| сутыка́нне | сутыка́нні | |
| сутыка́ння | сутыка́нняў | |
| сутыка́нню | сутыка́нням | |
| сутыка́нне | сутыка́нні | |
| сутыка́ннем | сутыка́ннямі | |
| сутыка́нні | сутыка́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)