сустрэ́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сустрэ́чнік | сустрэ́чнікі | |
сустрэ́чніка | сустрэ́чнікаў | |
сустрэ́чніку | сустрэ́чнікам | |
сустрэ́чніка | сустрэ́чнікаў | |
сустрэ́чнікам | сустрэ́чнікамі | |
сустрэ́чніку | сустрэ́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)