сустрахо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сустрахо́ўшчык | сустрахо́ўшчыкі | |
сустрахо́ўшчыка | сустрахо́ўшчыкаў | |
сустрахо́ўшчыку | сустрахо́ўшчыкам | |
сустрахо́ўшчыка | сустрахо́ўшчыкаў | |
сустрахо́ўшчыкам | сустрахо́ўшчыкамі | |
сустрахо́ўшчыку | сустрахо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)