сустрахо́ўшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сустрахо́ўшчык | сустрахо́ўшчыкі | |
| сустрахо́ўшчыка | сустрахо́ўшчыкаў | |
| сустрахо́ўшчыку | сустрахо́ўшчыкам | |
| сустрахо́ўшчыка | сустрахо́ўшчыкаў | |
| сустрахо́ўшчыкам | сустрахо́ўшчыкамі | |
| сустрахо́ўшчыку | сустрахо́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)