суста́ўчаты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. суста́ўчаты суста́ўчатая суста́ўчатае суста́ўчатыя
Р. суста́ўчатага суста́ўчатай
суста́ўчатае		 суста́ўчатага суста́ўчатых
Д. суста́ўчатаму суста́ўчатай суста́ўчатаму суста́ўчатым
В. суста́ўчаты (неадуш.)
суста́ўчатага (адуш.)		 суста́ўчатую суста́ўчатае суста́ўчатыя (неадуш.)
суста́ўчатых (адуш.)
Т. суста́ўчатым суста́ўчатай
суста́ўчатаю		 суста́ўчатым суста́ўчатымі
М. суста́ўчатым суста́ўчатай суста́ўчатым суста́ўчатых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)