суспа́дчыннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
суспа́дчыннік | суспа́дчыннікі | |
суспа́дчынніка | суспа́дчыннікаў | |
суспа́дчынніку | суспа́дчыннікам | |
суспа́дчынніка | суспа́дчыннікаў | |
суспа́дчыннікам | суспа́дчыннікамі | |
суспа́дчынніку | суспа́дчынніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)