сусве́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сусве́тнік | сусве́тнікі | |
| сусве́тніка | сусве́тнікаў | |
| сусве́тніку | сусве́тнікам | |
| сусве́тніка | сусве́тнікаў | |
| сусве́тнікам | сусве́тнікамі | |
| сусве́тніку | сусве́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)