сур’ё́знічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. сур’ё́знічаю сур’ё́знічаем
2-я ас. сур’ё́знічаеш сур’ё́знічаеце
3-я ас. сур’ё́знічае сур’ё́знічаюць
Прошлы час
м. сур’ё́знічаў сур’ё́знічалі
ж. сур’ё́знічала
н. сур’ё́знічала
Загадны лад
2-я ас. сур’ё́знічай сур’ё́знічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час сур’ё́знічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)