сурмяні́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сурмяні́сты сурмяні́стая сурмяні́стае сурмяні́стыя
Р. сурмяні́стага сурмяні́стай
сурмяні́стае		 сурмяні́стага сурмяні́стых
Д. сурмяні́стаму сурмяні́стай сурмяні́стаму сурмяні́стым
В. сурмяні́сты (неадуш.)
сурмяні́стага (адуш.)		 сурмяні́стую сурмяні́стае сурмяні́стыя (неадуш.)
сурмяні́стых (адуш.)
Т. сурмяні́стым сурмяні́стай
сурмяні́стаю		 сурмяні́стым сурмяні́стымі
М. сурмяні́стым сурмяні́стай сурмяні́стым сурмяні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)