сурма́ч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| сурма́ч | сурмачы́ | |
| сурмача́ | сурмачо́ў | |
| сурмачу́ | сурмача́м | |
| сурмача́ | сурмачо́ў | |
| сурмачо́м | сурмача́мі | |
| сурмачу́ | сурмача́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)