сурвэ́тнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сурвэ́тнік сурвэ́тнікі
Р. сурвэ́тніка сурвэ́тнікаў
Д. сурвэ́тніку сурвэ́тнікам
В. сурвэ́тніка сурвэ́тнікаў
Т. сурвэ́тнікам сурвэ́тнікамі
М. сурвэ́тніку сурвэ́тніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)