сурвэ́тнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
сурвэ́тнік | сурвэ́тнікі | |
сурвэ́тніка | сурвэ́тнікаў | |
сурвэ́тніку | сурвэ́тнікам | |
сурвэ́тніка | сурвэ́тнікаў | |
сурвэ́тнікам | сурвэ́тнікамі | |
сурвэ́тніку | сурвэ́тніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)