сурвэ́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сурвэ́та сурвэ́ты
Р. сурвэ́ты сурвэ́т
Д. сурвэ́це сурвэ́там
В. сурвэ́ту сурвэ́ты
Т. сурвэ́тай
сурвэ́таю		 сурвэ́тамі
М. сурвэ́це сурвэ́тах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)