сураве́жка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сураве́жка сураве́жкі
Р. сураве́жкі сураве́жак
Д. сураве́жцы сураве́жкам
В. сураве́жку сураве́жкі
Т. сураве́жкай
сураве́жкаю		 сураве́жкамі
М. сураве́жцы сураве́жках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)