супрацьпастаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
супрацьпастаўле́нне | супрацьпастаўле́нні | |
супрацьпастаўле́ння | супрацьпастаўле́нняў | |
супрацьпастаўле́нню | супрацьпастаўле́нням | |
супрацьпастаўле́нне | супрацьпастаўле́нні | |
супрацьпастаўле́ннем | супрацьпастаўле́ннямі | |
супрацьпастаўле́нні | супрацьпастаўле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)