супо́льнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. супо́льнічаю супо́льнічаем
2-я ас. супо́льнічаеш супо́льнічаеце
3-я ас. супо́льнічае супо́льнічаюць
Прошлы час
м. супо́льнічаў супо́льнічалі
ж. супо́льнічала
н. супо́льнічала
Загадны лад
2-я ас. супо́льнічай супо́льнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час супо́льнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)