супо́льніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| супо́льніцтва | |
| супо́льніцтва | |
| супо́льніцтву | |
| супо́льніцтва | |
| супо́льніцтвам | |
| супо́льніцтве |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)