супольнаўла́сніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. супольнаўла́сніца супольнаўла́сніцы
Р. супольнаўла́сніцы супольнаўла́сніц
Д. супольнаўла́сніцы супольнаўла́сніцам
В. супольнаўла́сніцу супольнаўла́сніц
Т. супольнаўла́сніцай
супольнаўла́сніцаю		 супольнаўла́сніцамі
М. супольнаўла́сніцы супольнаўла́сніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)