супляме́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супляме́ннік супляме́ннікі
Р. супляме́нніка супляме́ннікаў
Д. супляме́нніку супляме́ннікам
В. супляме́нніка супляме́ннікаў
Т. супляме́ннікам супляме́ннікамі
М. супляме́нніку супляме́нніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)