суперсу́дна

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суперсу́дна суперсу́дны
Р. суперсу́дна суперсу́днаў
Д. суперсу́дну суперсу́днам
В. суперсу́дна суперсу́дны
Т. суперсу́днам суперсу́днамі
М. суперсу́дне суперсу́днах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)