суперблі́ц

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суперблі́ц суперблі́цы
Р. суперблі́цу суперблі́цаў
Д. суперблі́цу суперблі́цам
В. суперблі́ц суперблі́цы
Т. суперблі́цам суперблі́цамі
М. суперблі́цы суперблі́цах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)