супербаяві́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. супербаяві́к супербаевікі́
Р. супербаевіка́ супербаевіко́ў
Д. супербаевіку́ супербаевіка́м
В. супербаяві́к супербаевікі́
Т. супербаевіко́м супербаевіка́мі
М. супербаевіку́ супербаевіка́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)