суперарбі́тр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. суперарбі́тр суперарбі́тры
Р. суперарбі́тра суперарбі́траў
Д. суперарбі́тру суперарбі́трам
В. суперарбі́тра суперарбі́траў
Т. суперарбі́трам суперарбі́трамі
М. суперарбі́тру суперарбі́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)