су́пер

‘супервокладка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. су́пер су́перы
Р. су́пера су́пераў
Д. су́перу су́перам
В. су́пер су́перы
Т. су́перам су́перамі
М. су́перы су́перах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)