супачы́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. супачну́ супачнё́м
2-я ас. супачне́ш супачняце́
3-я ас. супачне́ супачну́ць
Прошлы час
м. супачы́ў супачы́лі
ж. супачы́ла
н. супачы́ла
Загадны лад
2-я ас. супачні́ супачні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час супачы́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)